Mijn naam is Jennette Jansen, ik ben woonachtig in Westerhaar-Vriezenveensewijk een klein gezellig dorpje nabij Almelo in het mooie Twente.

Ik ben opgegroeid in een hecht gezin met mijn 2 broertjes en zusje. Ik ben geboren met een lichamelijke handicap. Mijn benen waren niet volledig ontwikkeld, hierdoor was ik vanaf jonge leeftijd gebonden aan een rolstoel. Tot mijn 7^e  jaar zijn er diverse operaties gedaan aan mijn benen, zodat ik door middel van beugels nog enigszins kon lopen met krukken.

Toen ik 9 jaar was zijn mijn beide benen geamputeerd. De artsen vonden dit de beste oplossing, omdat ik dan met protheses kon gaan lopen. Ik moest nog altijd de krukken gebruiken, omdat ook mijn rug scheef stond en ik geen goede balans had.

Uiteindelijk heb ik op latere leeftijd besloten de protheses niet meer te gebruiken, omdat deze mij toch een grotere beperking opleverden dan mijn rolstoel.

Foto: Paul Raats

Het handbiken bleek mijn nieuwe passie te worden en vanaf 2012 heb ik deze sport vanuit het recreatieve niveau opgeschaald naar het hoogste niveau. De vele trainingen met een professionele begeleiding hebben ertoe geleid dat ik op de startlijst stond voor de Paralympics in Rio de Janeiro 2016. Deze spelen leverden een bronzen medaille op de Wegwedstrijd en voor de Tijdrit een 7^e plaats. Dit mooie resultaat geeft dan een extra motivatie om verder te gaan en nog sneller te worden.

In 2018 heb ik een heel bijzonder jaar beleefd, ik werd in het Italiaanse Maniago Wereldkampioen op de Tijdrit alsmede op de Wegwedstrijd. Dit schitterende moment zal ik nooit vergeten.

Met zo’n prachtig resultaat in 2018 wordt het voor het nieuwe seizoen 2019 toch wel wat anders, want je gaat nu dingen van jezelf verwachten. De wedstrijden in 2019 leverden zeker meer druk op, maar het heeft toch opnieuw mooie resultaten opgeleverd. Ik mocht in het wedstrijdseizoen 2019 ongeslagen blijven en kon in eigen land bij het WK in Emmen opnieuw de regenboogtrui over mijn schouders trekken. Zowel op de Tijdrit als op de wegwedstrijd ben ik ook in 2019 Wereldkampioen geworden.

Mijn Focus was de afgelopen jaren volledig gericht op de Paralympics in Tokyo 2020. Waar ik in 2019 nog dacht dat ik de goede vorm en flow kon voortzetten richting wedstrijdseizoen 2020 bleek achteraf toch anders te zijn.

In maart 2020 zette het Covid-19 virus een vette streep door het geplande wedstrijdseizoen. Later in het jaar werd ook bekend gemaakt dat de Olympische en Paralympische Spelen in Tokyo werden uitgesteld naar 2021.

Het bleek een heel moeilijk jaar te worden, waar veel geduld vereist was. Maar met veel discipline en hoop op een Paralympics in 2021, heb ik toch goed kunnen doortrainen.

Het seizoen 2021 was nu het jaar van de Paralympics in Tokyo. In het voorjaar was er de eerste Wereldbeker wedstrijd na de Corona tijd en in de zomer was het Wereldkampioenschap in Portugal. Bij de wereldbeker en bij het WK ben ik eerste geworden op de tijdrit en de wegwedstrijd. Ik mag mijn regenboogtrui ook bij het komende seizoen weer met trots dragen.

De Paralympics van Tokyo waren van 24 augustus t/m 5 september 2021 en waren mijn 7e deelname aan het allergrootste sportevenement. Op de tijdrit heb ik een Bronzen medaille behaald en op de wegwedstrijd won ik GOUD.

Foto: Mathilde Dusol